Blog

ZIJ en wij

Er zijn momenteel veel mensen die zichzelf ‘wakker’ noemen. Wakker geworden doordat de dingen die ze koesterden en als ‘normaal’ beschouwden hen nu één voor één worden afgenomen. Het gaat de meesten van hen vooral om het leven wat ze altijd leefden en wat nu plots is stopgezet, als een machine die denderend tot stilstand is gekomen. Dankzij een virus, waar je heel veel vragen bij kunt stellen. Voor de meesten van hen zou wakker worden waarschijnlijk nooit zijn gebeurd, als die machine was blijven doordenderen.

Was het nodig dat de machine tot stilstand kwam? Heeft het ook iets goeds dat dat is gebeurd? Zijn de mensen die dat bewerkstelligden werkelijk zo slecht en zo op hun ondergang uit? Is het een ramp of een zegen?

Wat ik in de verhalen van deze mensen lees is  meestal één overheersend ding: ‘ZIJ, zij doen dit, zij hebben dat gedaan, zij brengen dit over ons, zij hebben dit gecreëerd.  Wie zijn Zij en klopt deze aanname wel?  Ik begrijp dat met ZIJ meestal de politici, de farmaceutische industrie, de gezondheidszorg, de overheid, de banken de industrieën etc. worden bedoeld.

Stel dat achter de gedachte van: ZIJ zijn op onze ondergang uit, een ander plan zit, een plan van een hogere orde? Stel dat ZIJ  ten dienste van anderen  ( wat zij niet echt beseffen) die we niet te zien krijgen en  meewerken aan een plan wat uiteindelijk heel goed is voor ons? Zou toch zomaar kunnen?

Stel dat dit alles in werking is gezet, om eeuwenoude patronen van de mensheid, van ONS omver te werpen. Stel dat ze dat al heel lang proberen maar dat het op geen enkele manier is gelukt. Stel dat ZIJ, een plan hebben ontworpen om ons allemaal in een totaal andere richting te laten bewegen. Stel je voor dat het een geniaal plan is.

Afhankelijk

Het patroon waar WIJ inzitten is voor degenen die al veel langer ‘wakker’ zijn, en dan bedoel ik ‘echt’ wakker, heel herkenbaar. Dat is het overheersende patroon, van afhankelijkheid, alles uitbesteden aan anderen,  je verantwoordelijkheid uit handen geven. Verantwoordelijkheid over je lichaam, je geest, je familie, je gezin, je kinderen, je baan, je vakanties, je gezondheid, je manier van wonen, je geld, je manier van leven. Allez er is geen gebied waarop de meeste mensen (ik schat 98%) hun verantwoordelijkheid niet uit handen hebben gegeven. Met dat uit handen geven hebben ze ook hun zelfdenkend vermogen weggegeven, want dat was niet meer nodig. Er werd voor ze gedacht en besloten

Zelf verantwoordelijk zijn

En laten we wel zijn, dat was ook heel comfortabel, dat voelde heel fijn, en heel gemakkelijk. Daar heeft niemand tegen geprotesteerd van deze 98%. Want hoe heerlijk is het niet dat je weet dat de dokter over je gezondheid waakt, de bank over je geld, het bedrijf over je functie, de school over de opvoeding en opleiding van jou en je kinderen. De land- en tuinbouw industrie over je tuin of land. De overheid over je pensioen en wonen. De dierenarts over je hond of poes of paard. Kortom, stel je voor dat je dat allemaal echt zelf zou moeten bedenken, uitzoeken, beslissen.

Angst

Dat zou bij de huidige mensheid enorm veel angst veroorzaken. Want ze zouden echt niet weten hoe te handelen, hoe te doen, hoe te denken. Ze raken al in paniek bij de gedachte dat ze zelf zouden moeten beslissen of ze bijvoorbeeld wel of niet een vaccin tegen een normaal griepvirus moeten nemen, laat staan tegen dit ‘dodelijke’ pandemische virus 😉 (en by the way, de echte normale griep is altijd hevig en daar ben je meestal stevig ziek van, en daar gaan elk jaar mensen aan dood, wat wij meestal griep noemen is een verkoudheid) voor die mensen die al in paniek raken is het heerlijk dat de overheid zegt. Je moet je laten vaccineren. Of je moet een mondkapje op. Want anders moeten ze zelf nadenken, over het virus, over cijfers en realiteit. Rekenen is ook iets wat de meeste mensen echt niet meer kunnen, sorry het is een vorm van nadenken die nogal wat vergt. En echt rekenen dat kan een machine nooit van je overnemen. Het is een denkproces, verdiep je in Pythagoras en dan begrijp je het.

Maar dat is dus waar we nu middenin zitten. Er zijn een aantal mensen die echt wakker zijn, de 2% dat zijn de mensen die of altijd wakker zijn geweest, en altijd voor zichzelf hebben gedacht, altijd al buiten de box verkeerden, altijd al een beetje gek werden gevonden; Want ja zelf denken terwijl dat niet nodig is ( lijkt) is natuurlijk heel gek 😉 en een deel van hen is de afgelopen jaren ontwaakt en kan ook redelijk zelf denken.

Zelf denken

Maar nu zijn er sinds CRN crisis nog een heleboel mensen ontwaakt, nu ja ze proberen zelf te denken. En dat is niet gemakkelijk als je dat je hele leven nog nooit hebt hoeven doen. Dus zij beginnen zelf te denken. Wat op zich al een hele grote stap is. Mijn verhaal klinkt misschien soms cynisch, maar zo is het niet bedoeld. Ik begrijp heel goed hoe moeilijk dit allemaal is. Want zelf leren denken is intens, schokkend confronterend en beangstigend. Ik begon ermee rond mijn 10^e, eigenlijk was de dood van JFK het begin, toen was ik 10. En dat is wat al die mensen natuurlijk ook wel weten, als je een keer begint kun je nooit meer terug.

 Als de geest uit de fles is, is het onomkeerbaar. Je wil niet weten hoe vaak ik sinds mijn tiende heb gedacht: Was ik maar simpel, hield ik maar van tv kijken, van Peyton Place en andere  tijdverslindende series, van gedachteloos leven, van passen in dat wat de massa leuk vindt, van sport kijken en winkelen, van kleding passen en bloemstukjes maken. Was ik maar dom- (en blond, met excuus aan alle blonde wakkeren 😉 dit was een grapje want dat dacht ik nooit) maar ik heb zo vaak geprobeerd terug in de groep te passen. Ik deed zo mijn best. Het lukte nooit. Ik keek overal doorheen, zag de fake, en nep en onechtheid van de mensen. Ik was uit de box en kon niet meer terug.  En dat was eenzaam. Ik was het grootste deel van mijn leven ongelofelijk eenzaam. Wie was er al wakker in de 60er jaren, en de 70er jaren. Nobody. Ik was altijd alleen, de enige die ‘het’ zag en begreep. En nu zijn we met velen. En dat is fantastisch, ik ben voor het eerst van mijn leven niet meer alleen in wat ik zie of weet of begrijp. Eigenlijk is deze hele CR viRuS een cadeau.

Eigenlijk kun je heel snel weten of iemand de brug van ‘zelfdenken’ al is overgestoken. Als hij of zij nog altijd alle aandacht richt op HEN of op ZIJ, dan staat dat zelfdenkend vermogen nog heel erg in de kleuterschoenen. Pas wanneer je de verantwoordelijkheid durft te nemen, voor je eigen leven, je eigen welzijn, je eigen keuzes durft te maken. Dan begin je een soeverein mens te worden, dan ben je op weg naar de nieuwe wereld.

April 2021