Blog

Afgelopen nacht waren we alle twee rond 4 uur wakker, dat gebeurt wel vaker en vaak is het dan omdat een van ons beiden onrust heeft in zijn of haar hoofd en lijf. Niet zo gek natuurlijk in deze vreemde boeiende tijden.

We delen dan onze zorgen, gedachten en gevoelens, en ja dat helpt altijd. We hebben diverse vraagstukken op te lossen, althans dat denken we. Familie in het noorden die eigenlijk wel naar het zuiden wil komen, om bij ons of in onze buurt te wonen. We laten onze blikken erdoor bepalen. We willen nog een huis kopen hier, en momenteel worden er veel huizen verkocht omdat veel mensen geen tweede confinement (lockdown) in een appartement in een stad willen meemaken. Dus wie geld heeft veroorlooft zich nu om een huis te kopen op het Franse platteland. Mensen uit de grote steden, Parijs Bordeaux, Toulouse, Lyon, ze zoeken en vinden. Maar ook Nederlanders en Belgen zoeken en zijn te vinden met hun neus tegen het raam van de vele immobilier kantoren. Ons dilemma is; de keuze, willen we het huis wat we nu huren kopen, met de beperking dat je er niet langdurig met andere volwassenen kan/wil wonen. Dus dat of kopen we iets wat beter past bij die wensen, bij die manier van leven, dat we ruimte maken voor mensen die hun oude omgeving willen ontvluchten en hier een vrijer leven willen beginnen.

Afgelopen weken hebben we al wat huizen bekeken. We zien de financiële markten binnenkort instorten en willen graag op een goede manier ons geld beleggen. Zo bezochten we gisteren een ‘hameau’. Dat is een groep huizen die bij elkaar staan op een terrein. Meestal zijn dat oude huizen van een groep ambachtslieden die samenwerkten en samenleefden. Je vindt ze hier regelmatig terug. Deze was gemaakt van een aantal huizen die net zoals in hofjes aan elkaar gebouwd waren, en met nog een apart huis. Ze zijn niet groot, de behoefte aan grote huizen was in de tijd dat dit werd gebouwd niet zoals nu. Mensen oefenden hun ambacht uit in en rond hun huis en deelden gemeenschappelijke zaken zoals gereedschappen, paarden, karren etc.

 Eigenlijk een prachtige manier van leven, een manier die wij ergens ook wel willen. Voordeel van deze manier van samen wonen, is dat je plezierig gebruik kunt maken van elkaars talenten en krachten, dat iedereen doet waar hij goed in is, en graag doet en dat je op een verantwoorden wijze omgaat met materiele dingen. Waarom moet iedereen een grote zitmaaier hebben, of een tractor of een remorque (aanhangwagen) ? Of een hout-versnipperaar, allemaal dingen die je heel goed samen kunt aanschaffen en delen. Waarom zou iedereen tomaten en courgettes in zijn tuin zetten als je weet dat die allemaal tegelijk rijp zijn en je nu dus overstelpt wordt met tomaten en courgettes. Je kunt ook samen een tuin hebben waarin je met respect voor de natuur groenten kweekt een voedselbos aanlegt, waarin je samen werkt en samen deelt. Het complex wat we bezochten zag er prachtig uit. Alles mooi gerenoveerd en in heel goede staat.

Een groot stuk grond eromheen met een source (bron) 5 huizen verschillend in afmeting, waarvan vier aan elkaar geschakeld, een mooi zwembad gevuld met bronwater. Natuurlijk zijn er ook nadelen. Het complex ligt aan wegje met daaraan nog drie huizen. Buren dus, die ook deze weg gebruiken en die weg loopt over het complex. Dan de huizen aan elkaar, dat betekent wel erg dicht bij elkaar, hoeveel privacy blijft er over. Gaat dat altijd goed met degenen met wie je zoiets wil doen? Hoe doe je het, alleen kopen en verhuren, of samen kopen, met bv twee stellen en dan de andere 3 huizen verhuren? Kan dat juridisch. Veel vragen veel kwesties om van wakker te liggen. Want er is ook dat huis waar we nu wonen, waar we zo graag zijn, het mooie uitzicht, de aardige buren. Het huis en patio waar we ons zo thuis voelen. Maar ook daar nadelen, het waait er vaak, wat soms heerlijk is, nu bv nu het 35 gr is. Maar vaak is dat onprettig, dus een windscherm plaatsen en luiken tegen de hitte. Verder is het een heerlijk huis. Met een fijne tuin, waar we ook nu al voedsel produceren.

Maar vannacht was het een dilemma, mijn lief die zo gehecht is aan deze plek en behoefte heeft aan een stevige basis om alle stormen die er zijn en komen aan te kunnen. Ik die die basis in mezelf heb en in ons samen. Ik voel me veilig en beschermd in mijn eigen hart en in de armen van mijn lief. Home is were the heart is. Ik kan overal wonen, dus we besloten dat hij mag bepalen, wat voor hem het beste voelt wordt het. Niet dat het daarmee veel gemakkelijker is geworden. Hij voelt verantwoordelijkheid voor familieleden die zich onzeker en angstig voelen over de toekomst. Hij wil hen een veilige plaats bieden. En ik voel dat met hem mee. Ik heb hetzelfde. Het gevoel dat we een community moeten beginnen heb ik al heel lang, en ook dat nu de tijd er klaar voor is.

Dat deed ons denken aan een gesprek en ervaring van enkele weken, toen we tijdens een dinertje met vrienden, een gesprek kregen over het community plan, we hadden al een soort half uitgewerkt idee om samen iets te doen in de richting van een community. Een vriend begon ons te ondervragen: welk belang heb jij daarbij? Ik moest daar diep over nadenken, welk belang? Dat is zoiets als, ‘what’s in it for me’, of ‘wat schuift het’ op zijn plat Nederlands.  Natuurlijk is mijn belang (en dat van ons allen) dat het samen delen veel beter is voor de wereld. Dat je samen sterker en veerkrachtiger bent, dat je voor elkaar kunt zorgen, indien nodig, dat je elkaars lasten helpt dragen.  Dat je samen werkt en je samen ontwikkelt. In ons geval dat onze vrienden met wie we het plan hadden bedacht, gelukkiger zouden worden omdat ze daarmee een onopgelost probleem konden oplossen.

We hebben er na dat dinertje vaak over gesproken, het hield ons bezig op allerlei manieren. En vannacht bedacht ik: soms is dat je enige belang: dat de mensen van wie je houdt gelukkig zijn en dat het hen goed gaat. Misschien is dat echt een 5D gedachte.  

Dat is wat nu speelt, want ons geeft het vooralsnog geen voordelen om mensen die willen vluchten, hierheen te halen om samen een andere wereld te scheppen. Zeker niet als het mensen zonder middelen zijn. Dan is ons enige belang dat het hen goed gaat. Voor de vriend was dat een belang wat hij direct van tafel veegde met nog wat andere dingen. Zoals dat ik mijn kennis en ervaring wil doorgeven aan een jonger iemand. De vriendin zou diegene worden. Zij zou mijn leerling worden om opgeleid te worden in alle kennis en ervaringen die ik heb. Hij bekeek het geheel vooral vanuit de financieel juridische kant (3D noem ik dat) de oude wereld de oude manier van denken. Die kant was voor ons eigenlijk minder belangrijk.

Vannacht zag ik nog een reden waarom dit voor ons weinig gewicht in de schaal legt. De dingen die nu gebeuren rond corona hebben een enorme impact op iedereen.

Lijden aan angst 1

 De ene groep mensen lijdt momenteel hevig want die gelooft zonder enige kritische gedachte datgene wat hen verteld wordt door de overheid en de farmaceutische industrie. Zij zijn bang voor een virus, en bang voor alles waar mee wordt gedreigd. Zelfs voor hun medemensen, die hen zouden kunnen besmetten.

Inderdaad heel bang voor ‘de dood’ dus en niet in staat om te leven met de voortdurende aanwezigheid van de dood. Niet dat dat ooit anders was, maar de angst voor de dood wordt nu elke dag aangezwengeld door de media.

Lijden aan angst 2

Een andere groep mensen; de ‘wakkeren’ lijden ook aan angsten maar op een andere manier, zij wijn bang voor alles wat de overheid en de farma industrie van plan is. Zij beleven het geheel anders, zij zien achter alle angst-zaaierij een groter plan, van een kleine groep die de wereld wil beheerde, de bevolking verminderen en de mens tot slaaf maken voor zover hij dat nog niet was. Zij willen niet mee in de angst voor het virus en de besmettingen die wordt gezaaid en verdiepen zich in de achtergronden van alles wat gaande is. Zij ontdekken dingen die hen schokken en die ze eerst niet willen geloven en dan toch wel moeten door overweldigend bewijs. Zij hebben enorme drang om mensen wakker te schudden en om verzet te plegen, en om tegen alle maatregelen in te gaan. Zij voeren vaak strijd in woord en pen, met degenen die alles geloven. Want zij zien de dingen die gaan komen met een zekere angst tegenmoet. Vaccins, chip in je lichaam, gevolgd worden en op afstand bestuurbaar zijn. Dat jaagt hen angst aan.

Bewust Zijn

Dan heb je nog een derde groep en die is vooralsnog het kleinst, ook wakker maar op een nog dieper niveau. Die kennen beide ander niveaus van binnen en van buiten, maar zijn daar als het ware in hun afgelopen leven, en wie weet vele levens daarvoor al doorheen gegaan. Zij zijn niet bang voor de dood, want ze weten dat alles wat hier is en gebeurt een spel is, en dat ze alleen een rol spelen. Zij weten dat ze een ziel zijn die een ervaring ondergaat in een menselijk jasje. Zij weten dat datgene wat echt is aan hen onkwetsbaar en onsterfelijk is. Zij vertrouwen in de wijsheid van hun ziel, hun hoger zelf, in het goddelijk plan.

Zij hebben meestal alles wat in hun leven op hun pad kwam aan moeilijkheden en obstakels, opgelost. Ze hebben de bron in zichzelf ontdekt, ze hebben de stem van hun ziel gehoord. Ze volgen die stem en hebben met hulp van die innerlijke gids, alles wat hen problemen gaf, aangekeken en opgelost. Ze hebben hun pad schoongeveegd. Ze zijn vrij van innerlijke belemmeringen, vrij van onopgeloste problemen. Hun band met anderen is zuiver, ze spreken vanuit hun ziel, ze spreken hun waarheid. Ze zijn ook niet bang om hun ziel te laten spreken. Ze luisteren naar hun hart en ze zijn trouw aan zichzelf. Zij zijn degenen die nu klaar zijn om te luisteren, te helpen, te beantwoorden, zij zijn de voorlopers geweest voor deze tijd. Zij waren al wakker en vreemd en werden als onaangepast beschouwd toen allen die nu wakker zijn geworden nog diep in slaap waren.

Augustus 2020